پایان نامه ترجمه کتاب پنجم، ششم و هفتم از Code of Canon Law به همراه مقدمه تحلیلی

پایان نامه کارشناسی ارشد رشته ادیان ابراهیمی

چکیده

مسیحیت دینی است که از درون یهودیت جوشیده و بالیده است. به رغم این، تحولات مهمی در تاریخ مسیحیت پیش آمد که پیامد آن حذف شریعت از جامعه مسیحی بود. از سوی دیگر، جامعه مسیحی نیز به احکام عبادی و نحوه اجرای آنها و نیز قوانین خاص برای تنظیم روابط میان اعضای جامعه خود نیاز داشت. از این رو، مجموعه های متعددی از قوانین مطابق سنت کلیسایی بوجود آمدند. وجود مجموعه های متعدد در مسیحیت، ضرورت ایجاد مجموعه‌ی منسجم قوانین، از سوی کلیسا را ایجاب نمود. در سال 1917 پاپ بندیکت مجموعه ای رسمی به زبان لاتین تدوین نمود. این مجموعه در سال 1983 بازنگری شد. مجموعه 1983، مشتمل بر هفت کتاب است؛ موضوعاتی از جمله قوانین کلیسایی، آداب و رسوم، احکام عمومی، تعالیم، تعهدات، حقوق قوم خدا - مسیحی مومن، کشیشان و روحانی ها - قوانین اداره تعلیمی کلیسا، اموال مادی کلیسا و قوانین مربوط به اداره تقدیس کلیسا را دربردارد.

متن حاضر، ترجمه کتاب پنجم، ششم و هفتم از مجموعه 1983 است. کتاب پنجم، در رابطه با امور اقتصادی کلیسا است. نحوه به دست آوردن، حفظ، سرپرستی و انتقال دارایی های مادی کلیسا از جمله مسائلی است که کلیسا آنها را حق ذاتی خود می داند و به روشنی در این کتاب مورد بحث قرار می گیرد. کلیسا دارایی های خود را در امور خیریه، حمایت از کشیش ها و امور پاپی مصرف می کند.

کتاب ششم، قوانین حقوقی کلیسا را دربردارد. کلیسا مجازات مسیحیان مجرم را حق ذاتی خود      می داند از این رو مجازات هایی را برای مجرمان در نظر گرفته است و هدف خود از این مجازات ها را بیشتر اصلاحی می داند.

کتاب هفتم از این مجموعه مراحل دادرسی در دادگاه های کلیسا را بیان می کند. از پنج بخش عمده تشکیل شده است. محاکمه ها و مراحل آن، انواع دادگاه ها، شرایط شهود و دلایل اسنادی از جمله مباحثی است که به تفصیل در این کتاب مورد بحث قرار می گیرند.

واژگان کلیدی: کلیسای کاتولیک، قانون، قانون کلیسایی، آکوئیناس، نظام کیفری.

کلیسا به عنوان جامعه ایمانداران مسیحی، در ابتدای پیدایش، با توجه به تفسیر پولس از شریعت، فاقد احکام عبادی و قوانین خاص و نظام حقوقی ویژه بود. این امر از همان قرن های اولیه دلمشغولی الاهیدانان مسیحی بود. رفته رفته الاهیدانان مسیحی برای پر کردن این خلأ ایده هایی را مطرح کردند که می توان آن را در اندیشه های الاهیدان قرن سیزدهم، توماس آکوئیناس مشاهده نمود. منابع و اندیشه‏هاى قانونی متکثر و گاه ناهمگون در مسیحیت بوجود آمدند، این امر ضرورت ایجاد مجموعه‌ی منسجم قوانین، از سوی کلیسا را ایجاب نمود. در سال 1917 میلادی، به دستور پاپ بندیکت پانزدهم، مجموعه قوانین کلیسا تدوین گردید و در سال 1983، این مجموعه به دستور پاپ ژان پل بیست و سوم، مطابق با تغییرات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی معاصر، بازنگری شد. آشنایی با مجموعه قوانین کلیسا 1983 از جهاتی برای جامعه علمی دارای اهمیت است:

نخست اینکه، این مجموعه یکی از متون رسمی و معتبر جامعه کلیسایی است؛ از این رو برای شناخت کلیسا به ویژه کلیسای کاتولیک، آشنایی با متون آنها ضرورت دارد.

دوم اینکه، در این کتاب کلیه ی مسائل مربوط به جامعه ی کلیسایی به طور همه جانبه در نظر گرفته شده است و در عین حال که مجموعه قوانین است، اطلاعات گسترده ای را هم در زمینه‌های آداب و مراسم عبادی کلیسایی، اقتصادی وحقوقی در اختیار خواننده می‌گذارد.

در این بخش، ابتدا به روند شکل گیری مجموعه قوانین کلیسا در طول تاریخ کلیسا می پردازیم و در ادامه مجموعه های مختلف موجود در جامعه کلیسایی را به اجمال بررسی می کنیم. سپس مفهوم لغوی و اصطلاحی قانون از دیدگاه کلیسای کاتولیک و انواع آن، از دیدگاه توماس آکوئیناس را بررسی می کنیم. در ادامه قوانین کلیسایی را با سایر قوانین (الاهی، بشری و طبیعی ) مقایسه می کنیم. نظام کیفری کلیسای کاتولیک که کتاب ششم از قوانین کلیسایی را به خود اختصاص داده است نیز یکی از بحث های اصلی در این بخش به شمار می رود. در پایان، جمع بندی کوتاهی از مطالب این بخش خواهیم داشت.

1. قوانین کلیسا

«قوانین کلیسا »[1] عنوان مجموعه‌ای است که «در قرون وسطی، توسط شورای اسقفان وضع شد و به موضوعاتی از قبیل ایمان، اخلاق و نظم و انضباط می‌پردازد. مفهوم قوانین کلیسا، در میان جوامع کاتولیک رمی، ارتدوکس شرقی، و فرقه‌های کلیسای انگلیکن رایج است.»[2]

عنوان معروف این مجموعه در زبان انگلیسی، (code of canon law) و در زبان لاتین، Corpus juris canonici) ) است. در زبان فارسی، عنوان «مجموعه قوانین کلیسا» یا «قانون نامه ی کلیسایی» برای این کتاب به کار می‌رود.

1-1. فرایند شکل گیری

 مجموعه قوانین کلیسا، به تدریج، طی دوره‌های مختلف شکل یافته است. در دوره‌های اولیه‌ی    شکل گیری کلیسا، جمع‌آوری قوانین درون یک کتاب برای شناخت آسان، استفاده و رعایت این قوانین بویژه توسط کشیشان مرسوم بوده است. خاستگاه‌ قوانین کلیسا در کتاب مقدس است، به طور مثال می‌توان به قواعد کلیسای اولیه حاکم بر ختنه و قربانی به بت‌ها[3]، پوشش سر در عبادت و رفتار مناسب در طول مراسم عشای ربانی اشاره کرد[4]. [5]

در اوایل قرن چهارم، شوراهای کلیسایی، برای حل و فصل اختلافات مربوط به آموزه و نظم، قوانینی را مصوب کردند. در این دوره، قوانین از احکام نخستین شوراهای جهانی- نیقیه اول[6]، قسطنطنیه اول[7]، و کالسدون[8] - برخوردار از قدرت فوق العاده جهانی، به دست آمدند و بسیاری از شوراها به احکام پدران کلیسا، با ترکیب آنها با احکام و قوانین خود، وضعیت متعارف دادند. قلمروهای سراسقفی آفریقا و اسپانیا بسیاری از شوراهای جهانی را برگزار کردند و مجموعه بزرگی از قوانین کلیسایی را تهیه نمودند، قوانینی که به موضوعاتی مانند سازمان کلیسایی، رفتار کشیش‌ها، و توبه و طلب بخشایش مرتبط بودند. احکامی که توسط پاپ‌ها صادر ‌شدند، نیز از اهمیت خاص برخوردار بودند، این احکام در رابطه با مشکلات کلیسا بودند، و به عنوان «احکام پاپی» شناخته شدند، این احکام با حکم پاپ سیریکیوس[9] در سال 385 آغاز گردید. هنگامی که امپراطوری رم در غرب حدود سال 476 سقوط کرد، قانون کلیسایی در مناطق مختلف اروپا به صورت مستقل به اجرا درآمدند و به استثنای چند زیر مجموعه سازمان یافته (به عنوان مثال، توبه و طلب بخشایش)، سایر مجموعه‌ها تا حد زیادی مجهول و درهم و برهم باقی ماندند. حدود سال 550 یوحنا اسکولاستیکوس[10] (م.577)، پاتریارک قسطنطنیه، با سازمان دهی قوانین یونانی بر اساس موضوع، در قانون کنیسه‌ای خود، به دنبال برقراری نظم در این آشفته بازار بود. در غرب دیونیسیوس[11] (قرن‌های پنجم تا ششم)، تاریخ تولد مسیح را تثبیت کرد، قوانین یونانی را به لاتین ترجمه کرد.[12] در واقع، در طی ده قرن نخست، کمابیش همه جا مجموعه‌های بی شمار از قوانین کلیسایی گسترش یافته بود؛ این مجموعه‌های غیررسمی شامل قواعدی بودند که توسط شوراها و پاپ‌های رم صادر شده بودند و همچنین سایر قواعدی که از منابع کم اهمیت تر گرفته شده بودند.[13]

در اواسط قرن دوازدهم، انبوهی از مجموعه‌ها و قوانین، که اغلب متناقض با یکدیگر بودند، وجود داشتند. در این دوره، ایوو اهل کارترس[14] (1040- 1115) قواعدی برای تفسیر و هماهنگ سازی قوانین متضاد وضع کرد. سازمان دهی قوانین کلیسایی، با مجموعه راهب بزرگ قرون وسطی، گراسییَن[15]، به اوج خود رسید. که بعدها «مجموعه مقررات گراسییَن»[16] نامیده شد. گراسییَن، پدر قانون کلیسایی مدرن نامیده شد، او بیش از چهار هزار متون کشیشی، شورایی، و پاپی و از جمله تصمیمات شورای دوم لاتران[17] در تمام زمینه‌های نظم و انضباط کلیسایی را جمع‌آوری، مدون و هماهنگ کرد. اگرچه، مجموعه گراسییَن هرگز اعتبار رسمی پیدا نکرد، با این حال، به طور مداوم تا الحاق رسمی‌اش به مجموعه قوانین کلیسایی، توسط قانونگذاران ذکر می‌شد.[18]

قوانین بعدی، بویژه آنهایی که توسط شورای ترنت[19] در طی دوره نهضت اصلاح دین کاتولیک تدوین شدند و آنهایی که توسط دادگاه‌های مختلف رم صادر شدند هرگز به صورت یک مجموعه منسجم تنظیم نشدند. فقدان نظم و ترتیب نظام مند قوانین و فقدان قطعیت قانونی به اضافه کهنگی در بسیاری قوانین وضعیتی را بوجود آورد که به طور فزاینده‌ای نظم کلیسا به مخاطره افتاد. بنابراین، در طی دوره ای پیش از شورای اول واتیکان[20]، بسیاری از اسقف‌ها تقاضا کردند که مجموعه جدید قوانین برای تسهیل مراقبت شبانی قوم خدا به شیوه مطمئن تر و یقینی تر تهیه شود. پاپ پیوس دهم[21]، در آغاز پاپی اش، این وظیفه را پذیرفت. پس از گذشت دوازده سال با همکاری متخصصان، مشاوران و اسقفان سراسر کلیسا، در 27 می 1917، این مجموعه توسط بندیکت پانزدهم[22]، جانشین پاپ پیوس دهم، تدوین شد و از 19 می‌‌1918 به اجرا درآمد. این مجموعه «مجموعه پیوسی _ بندیکتی»[23] نامیده شد. ویژگی این مجموعه ایجاد همکاری چشمگیر برای حمایت موثر از کشیش شبان کلیسا بود.[24]

Abstract

Christianity is a religion that is boiled and proud Within Judaism. Despite, significant changes occurred in Christian history which was subsequently removed the Law from the Christian community. On the other hand, the Christian community for his worship and to implement them ordinances and laws needed to regulate relations between members of his community. The code of canon law were formulated according to church tradition. There were various types of codes and then established a coherent set of canons, by the church. In 1917, Pope Benedict was promulgated Latin code. This code was renewed in 1983. The new code, consists of seven books, which are entitled: general norms, the people of God, the teaching function of church, the sanctifying function of church, The temporal goods of the church, Sanctions in the church and Processes.

 The present text is translation of the fifth, sixth and seventh of the code. The fifth book is a bout The temporal goods. The Church has the inherent right, independently of any secular power,to acquire, retain, administer and alienate temporal goods, in pursuit of its proper objectives. These proper objectives are principally the regulation of divine worship, the provision of fitting support for the clergy and other ministers, and the carrying out of works of the sacred apostolate and of charity, especially for the needy.

The sexth book, deal with the Sanctions. sanctions in the Church are: medicinal or censures and expiatory.

 The seventh book is entitled Processes and divided into five parts: Trials in general, The Contentious Trial, Certain Special Processes, The Penal Process and The Manner of Procedure in Administrative.

Key words: law, canon law, Aquinas, penal system, Catholic Church.