پایان نامه تقویم ( مبدل تاریخ شمسی به میلادی و برعکس)

پایان نامه مقطع کاردانی

رشته نرم افزار کامپیوتر

سال 1388

مقدمه

یک برنامه کامپیوتری از مجموعه ای دستور العمل که نوع و نحوه انجام یک فعالیت را برای کامپیوتر مشخص می نمایند تشکیل می گردد دستور العمل های نوشته شده به عنوان نمونه ممکن است به کامپیوتر اعلام نمایند که تعدادی از اعداد را با یکدیگر جمع و یا دو عدد را با یکدیگر مقایسه و بر اساس نتیجه بدست آمده ، اتخاذ تصمیم نماید دستور العمل های نوشته شده صرفاً برای کامپیوتر قابل فهم و اجرا خواهند بود.

کامپیوتر دستورالعمل های نوشته شده را اجراء و ماحصل آن رسیدن به اهدافی خواهد بود که بر اساس آن برنامه طراحی و پیاده سازی شده است. دستورالعمل ها، میبایست با استفاده از یکی از زبانهای برنامه نویسی نوشته شده (کدینگ) و در ادامه در اختیار کامپیوتر قرار داده شوند.

زبانهای برنامه نویسی متعددی نظیر : فرترن ، بیسیک ، کوبال ، پاسکال ، C ، جاوا ، ویژوال بیسیک و ... وجود دارند.

VB.NET زبانی است که میتوان نحوه نیل به یک خواسته را به کمک آن به صورت شفاف مشخص کرد و کامپیوتر با دنبال نمودن مراحل مشخص شده، خواسته مورد نظر را محقق نماید. با استفاده از VB.NET ، می توان محصولاتی را ایجاد نمود که زمینه استفاده از آنان در محیط ویندوز ، شبکه و اینترنت وجود خواهد داشت.

VB.NET یکی از زبانهای حمایت شده در دات نت می باشد . با استفاده از زبان فوق علاوه بر اینکه می توان برنامه های مبتنی بر ویندوز را پیاده سازی نمود ، امکان استفاده از آن به عنوان زبان مورد نظر در زمان ایجاد برنامه های مبتنی بر وب که از تکنولوژی ASP.NET استفاده می نمایند ، نیز وجود خواهد داشت.

فصل اول

برنامه نویسی مبتنی بر ویندوز در مقایسه با برنامه نویسی مبتنی بر DOS

 برنامه نویسی مبتنی بر ویندوز دارای تفاوتهای عمده ای نسبت به برنامه نویسی سنتی در محیط DOS است برنامه های DOS ، مسیری دقیق و مشخص را از ابتدا تا پایان دنبال می نمایند . رویکرد فوق ، باعث بروز محدودیت هایی در رابطه با عملکرد برنامه ها از یک طرف و تحمیل محدودیت هایی به کاربران در طی نمودن مسیر مشخص شده از طرف دیگر می گردد .  از زاویه ای خاص میتوان عملکرد یک برنامه مبتنی بر DOS را مشابه قدم زدن در یک راهرو (سالن) ، در نظر گرفت . به منظور رسیدن به نقطه انتهایی سالن ، میباست طول سالن را طی نمود در این راستا از موانع متعدد موجود در مسیر می بایست عبور کرد تا سرانجام به مقصد مورد نظر رسید  ، در زمان پیمودن مسیر صرفاً امکان بازنمودن درب های خاصی وجود خواهد داشت . ویندوز دنیای جدیدی از برنامه نویسی  مبتنی بر "رویداد" را ایجاد نموده است. کلیک نمودن موس ، تغییر اندازه پنجره ، تغییر محتویات یک Textbox ، نمونه های از یک رویداد می باشند . کدهای نوشته شده ، نحوه برخورد با یک رویداد را مشخص می نمایند . برای رسیدن به انتهای یک سالن کافی است بر روی "انتهای سالن" کلیلک نموده و دیگر ضرورتی به پیمودن تمامی مسیر تا رسیدن به انتهای سالن نخواهد بود.

در صورتی که به انتهای سالن رسیده باشیم و متوجه گردیم که این مکان محلی نیست که انتظار آن را داشته ایم بسادگی میتوان مقصد جدیدی را برای خود انتخاب ، بدون اینکه ضرورتی به برگشت در نقطه آغازین مسیر وجود داشته باشد . برنامه نوشته شده عکس العمل های لازم در ارتباط با حرکت شما را به همراه عملیات مربوطه بمنظور تکمیل فعالیت های مورد نظر انجام خواهد داد . با استفاده از VB.NET  ، می توان کدهای لازم بمنظور ارائه عکس العمل لازم در زمان تحقق یک رویداد را نوشت . در این راستا ، برنامه نویسان می توانند کدهای لازم در رابطه با رویدادهایی که امکان تحقق آنها وجود دارد را نوشته تا در زمان بروز رویداد مورد نظر عکس العمل لازم از طرف برنامه صورت پذیرد . در این زمینه می توان از نوشتن کدهای دیگر بمنظور برخورد با رویدادهای غیر ضروری ، صرفنظر کرد . مثلا ویندوز قادر به تشخیص رویداد "کلیک" از "کلیک مضاعف" است ، این بدان معنی است که اگر می خواهید برنامه مورد نظر شما ، عکس العمل لازم در ارتباط با رویداد "کلیک" را داشته باشد ، می بایست صرفاً کد مربوط به رویداد "کلیک"  نوشته گردد .

در دنیای برنامه نویسی DOS کاربر عکس العمل لازم را نسبت به برنامه انجام می دهد در صورتیکه در ویندوز ، برنامه ها عکس العمل لازم را با توجه به رفتار کاربران ، انجام خواهند داد.

یکی دیگر از مزایای مهم برنامه های ویندوز ، عدم وابستگی برنامه ها به یک سخت افزار خاص است . ویندوز تمهیدات لازم در خصوص ارتباط با سخت افزار را پیش بینی و برنامه نویسان نیاز به آگاهی از نحوه عملکرد یک دستگاه سخت افزاری خاص بمنظور استفاده از آن ، نخواهند داشت . مثلا برنامه نویسان ضرورتی به آگاهی از نحوه عملکرد هر نوع چاپگر لیزری ، بمنظور ایجاد خروجی مورد نظر خود در برنامه ها ، نخواهند داشت . ویندوز امکانات لازم در این خصوص را از طریق ارائه روتین های عمومی که با درایورهای مورد نظر مرتبط میگردند ، فراهم مینمایند شاید همین موضوع دلیل موفقیت ویندوز باشد

روتین های عمومی اصطلاحا ً

Application Programming Interface Windows (API)  

نامیده می شوند .

تاریخچه ویژوال بیسیک

قبل از معرفی ویژوال بیسیک در سال 1991 ، پیاده کنندگان نرم افزار مجبور به تسلط و مهارت در زمینه استفاده از C++ بهمراه موارد پیچیده ای در این خصوص بودند . بدین ترتیب ، صرفاً افراد خاص آموزش دیده ، قادر به خلق نرم افزار های قدرتمند بمنظور اجراء در محیط ویندوز بودند . ویژوال بیسیک ، محدودیت فوق را تغییر و می توان این ادعا را داشت که امروزه خطوط زیادی از برنامه های نوشته شده با استفاده از ویژوال بیسیک کد شده است . ویژوال بیسیک ظاهر برنامه نویسی تحت ویندوز را با حذف عملیات اضافی برای نوشتن کدهای لازم جهت طراحی بخش رابط کاربر (UI) ، تغییر داده است . در این راستا زمانی که ، بخش رابط کاربر ، ترسیم می گردد ، برنامه نویس می تواند کدهای لازم بمنظور انجام عکس العمل مناسب در رابطه با رویدادها را به آن اضافه نماید . زمانیکه مایکروسافت نسخه شماره سه ویژوال بیسیک را ارائه نمود ، مجدداً دنیای برنامه نویسی با تغییر مهمّی مواجه گردید . در این راستا امکانات مناسبی برای نوشتن برنامه های مبتنی بر بانک های اطلاعاتی ، در اختیار برنامه نویسان قرار گرفت . مایکروسافت بدین منظور محصول جدیدی به نام Data Access Objects (DAO) را ارائه نمود . برنامه نویسان با استفاده از DAO ، امکان انجام عملیات متفاوت در رابطه با داده ها را ، بدست آوردند . نسخه های شماره چهار و پنج ، قابلیت های نسخه سه را افزایش و این امکان را برای پیاده کنندگان نرم افزار فراهم نمود تا برنامه های خود را جهت اجرا در محیط ویندوز 95 ، طراحی و پیاده سازی نمایند . در این زمینه برنامه نویسان قادر به نوشتن کدهایی گردیدند که امکان استفاده از آنان توسط سایر پیاده کنندگان نرم افزار که از زبانی دیگر استفاده می کردند ، فراهم گردید . نسخه شماره شش ویژوال بیسیک ، روش جدیدی به منظور دستیابی به بانکهای اطلاعاتی را ارائه نمود : ActiveX Data Objects (ADO) .

یکی از اهداف اولیه طراحی ADO ، امکان دستیابی به بانک های اطلاعاتی برای پیاده کنندگان برنامه های مبتنی بر وب است که از تکنولوژی ASP ، استفاده می نمایند .

همزمان باارائه جدیدترین نسخه ویژوال بیسیک که VB.NET نامیده میشود ، بسیاری از محدودیت های مرتبط با ویژوال بیسیک برطرف گردید در گذشته ویژوال بیسیک با انتقادات فراوان منجمله عدم وجود امکانات مناسب در مقایسه با جاوا و یا C++ ، مواجه بود و بسیاری آن را نظیر یک اسباب بازی در دنیای وسیع زبان های برنامه نویسی می پنداشتند . VB.NET با غلبه بر مشکلات نسخه های پیشین ، توانسته است در مدت زمان کوتاهی به عنوان یک ابزار پیاده سازی بسیار قدرتمند مطرح و گزینه ای مناسب برای برنامه نویسان در تمامی سطوح باشد

ویژوال بیسیک دات نت بر عکس نگارشهای قبلی خودش یک زبان شیءگرای (Object Oriented) واقعی است . هر چیزی که در ویژوال بیسیک استفاده میشود یک شیء است به عنوان مثال فرم ها نیز مانند کنترلهایی که روی آنها قرار میگیرند شیء هستند . تقریبا ً هریک از عناصر پروژه ویژوال بیسیک ، یک شیء به حساب می آیند و متعلق به مجموعه ای (Collection) از اشیاء هستند ، تمامی اشیا دارای ویژگی (همان خصوصیات) ، بعضی دارای متد و بیشتر آنها دارای رویداد هستند .

ويژوال بيسيك توسعه يافته BASIC مي باشد. BASIC توسط پروفسور Thomas Kurtz, John kemeny از كالج Dartmouth براي نوشتن برنامه هاي ساده ايجاد شد و اين طراحي از اواسط دهه 1960 آغاز گرديد.

هدف از BASIC اوليه آموزش برنامه نويسي بود. BASIC توسط انواع متفاوتي از كامپيوترها مورد استفاده قرار گرفت و سرمشق ساير زبانها شد. با توسعه واسط گرافيكي كاربر (GUI ) توسط ميكروسافت، در اواخر دهه 1980 و اوايل 1990 BASIC تكامل تدريجي خود را به سوي ويژوال بيسيك انجام داده بود كه توسط گروه مايكروسافت در سال 1991 انجام پذيرفت . در زمانيكه ويژوال بيسيك در مرحله ظهور بود، توسعه برمامه هاي كاربردي تحت ويندوز ميكروسافت عملي طاقت فرسا بود. با آمدن ويژوال بيسيك ايجاد برنامه هاي كابردي تحت ويندوز بسيار آسان شد. از سال 1991 تاكنون شش نوع از ويژوال بيسيك روانه بازار شده است و آخرين نوع آن ويژوال بيسيك 6 مي باشد كه در سپتامبر 1998 روانه بازار گرديده است.